akceptor

akceptor (lat.). ① U elektronici, atom primjese u poluvodičkom kristalu s manje valentnih veza sa susjednim atomima od matičnoga poluvodiča, što dovodi do stvaranja tzv. šupljina koje se ponašaju kao pozitivan naboj; u poluvodičkim kristalima silicija i germanija akceptori su aluminij, bor, galij i indij. ② KEM atom, skupina atoma ili ion koji, primajući elektronski par od drugog atoma, skupine atoma ili iona (donora), stvara kovalentnu ili koordinacijsku vezu. Također, kem. spoj koji veže atome, molekule i ione.