kancelar

kancelar (lat.), u ant. Rimu, niži sudski činovnik. Kancelari eur. vladara u sr. vijeku bili su predstojnici dvorske administracije, ob. svećenici, a često i biskupi. U Francuskoj je taj položaj ukinut za revolucije (1789). U Njemačkoj nakon ujedinjenja 1871 (Reichskanzler) najviša drž. služba, a od 1919. predsj. vlade. U Austriji nakon proglašenja republike (1919) te u SR Njemačkoj od 1949. to je predsj. savezne vlade (Bundeskanzler). U Švicarskoj je savezni k. (Bundeskanzler) načelnik savezne kancelarije, a ne šef savezne vlade. U Velikoj Britaniji (Lord High Chancellor) k. je predsj. Doma Lordova, šef sudstva te član vlade i kabineta.