bizantska umjetnost

bizantska umjetnost, kršć. umjetnost u Biz. Carstvu 4–15. st. nastala pod utjecajem umjetnosti Bliskoga istoka i helenističkorim. tradicije. Raširila se u zemljama Mediterana i Istoka polit., ekon. i kult. povezanima s Bizantom. Osnovne su joj značajke plošna dekorativnost, relig. simbolika i postojanost ikonografskih shema. Gl. je tip sakralne arhitekture bazilika s kupolom (Aja Sofija u Carigradu). Unutrašnjost crkava ukrašena je mozaicima (Ravenna, Solun) koje karakteriziraju plošni izduženi likovi i zlatna pozadina. Biz. slikarstvo ograničeno je uglavnom na ikone, plastika na sarkofage i arhitektonske detalje (kapiteli, parapetne ploče). Među najljepša ostvarenja idu predmeti primijenjene umjetnosti (bjelokost, iluminacija, zlatarstvo).